Inhalatorium

Zanim zacznie się przygoda

Sanatorium „Inhalatorium”, na które składa się Zakład Przyrodoleczniczy wraz z Przychodnią Uzdrowiskową, oferuje kuracjuszom szeroki wachlarz zabiegów oraz porad specjalistycznych. Zaczynając swoją przygodę z leczeniem ambulatoryjnym konieczne jest zasięgnięcie porady lekarza, gdyż to właśnie on dobierze odpowiednie zabiegi na podstawie stanu zdrowia pacjenta. Potem pozostaje tylko się leczyć i zrelaksować. Ważne jest, aby pamiętać, że lecznictwo w Szczawnicy ukierunkowane jest na kurowanie chorób układu oddechowego oraz układu ruchu.

Dla każdego coś dobrego

Sam spis zabiegów dostępny jest na stronie Uzdrowisko Szczawnica, więc tutaj skupimy się tylko na niektórych, wyróżniających się na tle pozostałych. Pierwszym wartym wspomnienia zabiegiem jest kąpiel mineralna, w której zostaje zastosowana 2-3% solanka. Poleca się stosowanie jej przez osoby z chorobami dróg oddechowych, stawów lub niektórymi schorzeniami dermatologicznymi. Innym zabiegiem zwracającym uwagę choćby swoją nazwą jest kąpiel perełkowo-ozonowa. Działa ona rozluźniająco na mięśnie, pobudza krążenie oraz dotlenia skórę. Warto wspomnieć też o zabiegach bazujących na prądach interferencyjnych lub impulsowych, skupiających się na zmniejszeniu napięcia mięśniowego. W obliczu pokaźnej gamy sposobów leczenia nie jest niczym dziwnym, że Szczawnica znajduje się na listach najlepszych uzdrowisk w Polsce publikowanych przez różne serwisy.

Dokładne opisy zabiegów można znaleźć na stronie Inhalatorium.

Echo przeszłości

Muszla koncertowa została wybudowana w 1950 roku, ażeby kuracjusze mogli umilić sobie czas, słuchając występujących w niej muzykantów. Od tamtego czasu, jeżeli było to możliwe, co sezon wynajmowano zespół lub orkiestrę, która każdego wieczora dawała koncert.  Czasami dochodziło do kilkuletnich przerw, tak jak w ostatnich latach w wyniku pandemii Covid-19. Obecnie nie ma żadnych informacji dotyczących wznowienia regularnych występów, lecz stale odbywają się koncerty w ramach różnych festiwali organizowanych przez miasto.

Wygląd też się liczy

Sam obiekt został zbudowany z drewna na kamiennych fundamentach. Białe wnętrze tej budowli pozwala na dłuższe korzystanie z światła słonecznego. Została ona także zwieńczona prostymi drewnianymi wykończeniami w stylu ludowym, co nadaje jej niepowtarzalny nastrój oraz sprawia, że wpasowuje się w otoczenie.

Nietuzinkowe perypetie

Pomnik znajduje się między Szwajcarską Górką a Inhalatorium. Obecnie jest to kopia popiersia Józefa Szalaya stworzona przez Krystynę Antoniak, gdyż oryginał odlany z brązu przez Alfreda Dauna  został skradziony w 1999 r. Na szczęście odnaleziono go w 2016 r. w Biurze Rzeczy Znalezionych w Ożarowie Mazowieckim. Stało się tak, dzięki studentce z Uniwersytetu Jagiellońskiego, która pisała pracę dyplomowa o Alfredzie Daunie. Rzeźba ostatecznie powróciła do Szczawnicy.

Dlaczego został upamiętniony?

Józef Szalay był jednym z właścicieli Szczawnicy. To właśnie za jego sprawą stała się ona miejscowością uzdrowiskową. Wszystko zaczęło się od zebrania i przebadania próbek wód leczniczych przy pomocy Józefa Dietla. Następnie Szalay wysłał je do lekarzy z prośbą o rozpowszechnienie miejscowości wśród ich pacjentów. Efekty jego pracy były i nadal są widoczne gołym okiem.

Potrzeba matką inicjatywy

Kaplicę ufundował i zaprojektował, znany wszystkim mieszkańcom Szczawnicy, Józef Szalay, w celu skrócenia drogi do kościoła ówczesnym kuracjuszom. Została oficjalnie poświęcona przez ks. Macieja Szafrańskiego w 1847 roku. Jej wyposażenie zostało skompletowane z osobistych zbiorów fundatora, jego przyjaciół oraz gości uzdrowiska. Neogotycki styl oraz ołtarz Zbawiciela Świata z 1848 roku sprawiły, że kapliczka znajduje się w rejestrze zabytków Narodowego Instytutu Dziedzictwa.

Inspiracja w praktyce

Nikt nie byłby zdziwiony, widząc ten rodzaj schodów w francuskim zamku lub hollywoodzkiej produkcji. Bardzo łatwo wyobrazić sobie odświętnie ubraną damę powoli kroczącą po granitowych stopniach wzdłuż balustrady. Fakt że można sobie to tak łatwo zwizualizować jest dowodem sukcesu projektantów i architektów, którzy budując je inspirowali się schodami do bazyliki Sacre-Coeur w Paryżu.