Park Górny

Park Górny słynie z wyjątkowej roślinności: buków, lip, klonów i modrzewi, których nasiona przywieziono z Tokio, a nawet gruszek na wierzbie. Są to w pełni rzeczywiste grusze wierzbolistne. Te rozłożyste krzewy charakteryzują się wąskimi, szarozielonymi liśćmi, które są łudząco podobne do liści wierzby. Małe, zielone owoce o średnicy około 2-3 centymetrów pojawiają się na krzewie pod koniec lata. Są niejadalne, ale dzięki temu można podziwiać w Parku Górnym te w pełni realne gruszki na wierzbie.

Muszla koncertowa, wybudowana w 1950 r., znajduje się w północnej części Parku Górnego w Szczawnicy. Obiekt jest pokryty białymi deskami, a wejście zdobione jest drewnianą barierką oraz charakterystycznym dla stylu zakopiańskiego zdobieniem arkady. Nazywana również „muszelką”, stoi na wykonanym z drewna cokole i jest przykryta zieloną blachą, która harmonizuje z roślinnością wokół. Jej celem była organizacja koncertów, które umilały czas kuracjuszom, dlatego umieszczono ją zaraz pod Inhalatorium.

Podczas letnich wieczorów, muszla koncertowa staje się sceną dla nocnych koncertów jazzowych, podczas których można delektować się improwizacjami i muzyką z dawnych lat. Od czasu do czasu występują również orkiestry symfoniczne, prezentując zarówno utwory klasyczne, jak i współczesne. Nie jest to jednak jedyna muzyczna atrakcja Szczawnicy. Na placu Dietla, położonym u szczytu Parku Górnego, często organizowane są Festiwale Muzyczne, które przyciągają zarówno lokalną publiczność, jak i turystów.

Wyjątkowe w Parku Górnym są nie tylko dzieła natury, ale również sztuki i rzemiosła artystycznego. Skręcając w alejkę pod Inhalatorium możemy natknąć się na wykute w kamieniu rzeźby grajków. Jeden gra na trąbce, a drugi na flecie, choć bez dźwięku, umilają spacer turystom i kuracjuszom. Ich charakter pasuje do roślinnego krajobrazu. Nie są oszlifowane, widać na nich zadrapania i odbarwienia od deszczu, dzięki czemu ich skóra poniekąd przypomina strukturę kory.

W parku napotkać również możemy Popiersie Józefa Szalaya - założyciela uzdrowiska szczawnickiego - który sprowadził kilkadziesiąt gatunków drzew i krzewów, żeby uatrakcyjnić czas kuracjuszom.

Kaplica Zdrojowa hrabiów w Parku Dolnym w Szczawnicy jest wyjątkowym zabytkiem. Została zbudowana przez hrabiów Mycielskich w połowie XIX wieku, według projektu Józefa Szalayi, na prośbę kuracjuszy, którzy nie mogli się już pomieścić w znacznie oddalonym i niewielkim drewnianym kościele. Nowe miejsce kultu powstało z białego kamienia, a nad głównym wejściem umieszczono napis "BOGU". Jej architektura łączy elementy stylu neogotyckiego z charakterystycznymi dla regionu zakopiańskimi zdobieniami, nadając jej niepowtarzalny i malowniczy wygląd.

Wnętrze kaplicy zachwyca ołtarzem „Zbawiciela Świata” z 1848 roku, obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem, malowidłami o tematyce religijnej, witrażami oraz dekoracyjnym sklepieniem. Kaplica Zdrojowa hrabiów to nie tylko ważny punkt związany z historią Szczawnicy, ale również miejsce modlitwy i refleksji, gdzie każdy może zatrzymać się na chwilę i wyciszyć w otoczeniu przyrody parku. To symboliczne miejsce, które łączy przeszłość z teraźniejszością i pozostaje sercem tego pięknego zakątka Polski.

Park Górny w Szczawnicy, który powstał z inicjatywy Józefa Szalaya, jest wyjątkowym miejscem dla kuracjuszy odwiedzających uzdrowisko. Szalaya specjalnie zasadził tam gatunki drzew, których olejki eteryczne korzystnie wpływają na zdrowie, aby stworzyć lecznicze otoczenie. Dlatego warto, korzystając również z górskiego powietrza, wybrać się na spacer po 1 km trasie lasku modrzewiowego. Ta prozdrowotna trasa rozciąga się przy Ośrodku Sanatoryjno-Wypoczynkowym „Nauczyciel” (ul. Połoniny 14).

Tuż za inhalatorium znajduje się ścieżka, prowadząca do Hotelu Pieniny Grand. Na szczycie tego budynku znajduje się wyjątkowy Sky Bar, który góruje nad doliną na wysokości 55 metrów. Z tego punktu widokowego można podziwiać piękno krajobrazu Pienin, rzeki Dunajec oraz samej Szczawnicy.